Mooiste dorp van Nederland

Niehove in tijden van Corona

Thuiswerken als Buurtwerker, hoe doe je dat?

door: Janet Postema

Maandag 25 mei 2020

Zo, dat is even schakelen. De afgelopen jaren waren Fokke en ik rond deze tijd in Sorbey Frankrijk, naar het buitenverblijf van Kees en Corry. Ik eerst dauwtrappen met dorpsgenoten en bij thuiskomst om 12 uur in de auto voor een weekje genieten in het voor ons ondertussen dierbare plekje. Samen actief in de boomgaard, kantjes en gras maaien, harken/hooien, bomen zagen. Een dankbare klus na de winterperiode. Zo ook het huis luchten en opfrissen voor de zomergasten. Heerlijk een week samen klooien, met de nodige afwisseling van in- en ontspanning. Voor ons een goeie match. Dit jaar gaat het allemaal anders. Nu ben ik een week vrij en Fokke werkt door. Voor hem is het een drukke periode met de vrachten Protamylasse / Vloeibare Kali (een dikvloeibaar nevenproduct dat vrijkomt bij de bereiding van aardappelzetmeel uit fabrieksaardappelen van AVEBE, Protamylasse is te omschrijven als een onteiwit aardappelvruchtwaterconcentraat. Het product is verhit tot een temperatuur van 105ºC, waarmee eventuele fytosanitaire risico’s zijn uitgesloten. Protamylasse wordt zowel op bouw- als grasland toegepast. De bemesting van protamylasse wordt bij bouwland toegepast voor: aardappelen poten, suikerbieten inzaai, gerst- en tarwe inzaai, maïs inzaai, wortels inzaai, groenbemester etc.) die hij vervoerd naar boeren in Duitsland en veel naar ‘t Hogeland en de Noordoostpolder. Voor hem en zijn collega’s is het heerlijk rustig op de weg en door corona mogen ze ook nog eens 2 uur meer rijtijden maken, heel bijzonder. Is het jullie ook opgevallen dat naast minder files, er (gelukkig) ook amper ongelukken gebeuren waar vrachtwagens bij betrokken zijn?

Voor mij waren de afgelopen 9 weken thuis werken wel even een dingetje. Als buurtwerker thuis werken, hoe doe je dat? Mijn opdracht is om juist in de wijk dichtbij bewoners, initiatieven, organisaties / verenigingen, ondernemers te zijn om op te halen wat er in de wijken speelt en waar overeenkomsten en kansen liggen. Ik ondersteun bij initiatieven en match veel tussen bewoners en/of bestaande projecten, maar ook projecten onderling. Elkaar versterken of uitbouwen, samen werken naar een hoger plan. Via collega’s hulpverleners (jeugd en kwetsbare bewoners) en WMO consulenten ontmoet ik bewoners met ideeën en verzoeken om met bewoners te kijken waar ze bij aan kunnen sluiten of voor een suggestie in de wijk(en). Soms omdat ze iets voor een ander willen betekenen of een leuk idee hebben. Maar ook om bewoners af te leiden van hun probleem en zich te richten op iets waar ze blij van worden of als een vorm van dagbesteding. Alles beter dan thuis te zitten te verpieteren. Bij eenzaamheid (bij voorkeur) dus niet iemand voorzien van een vrijwilliger, maar omkeren en kijken waar de bewoner zich bij kan aansluiten en tevens netwerk vergroten. Werken aan Noberschap in de stad, straat of wijk, is wel een dingetje. Als plattelander blijf ik mij wel verbazen, ik mag met de nodige lucht en een glimlach mee bewegen in wat nodig is en vooral onderzoeken wat wel kan. Vertrouwen in je mede mens en je buren kennen, is een mooie opdracht en uitdaging. Ik werk nu bijna 3,5 jaar bij WIJ De Wijert in Groningen ZUID in de wijken, De Wijert, Helpman, Coendersborg, de Line, Villabuurt en Europark en kom dagelijks met een glimlach op mijn gezicht thuis. Er is veel te doen en bewoners brengen mij veel.

 

In de wijk: bloemen uitdelen met Vrolijke Goede Vrijdag

Ik zal jullie niet belasten met mijn hele agenda en initiatieven, dat lijstje wordt te lang. Enkele kreten zijn: Vrolijk Verslijten (thema: ouderen langer zelfstandig thuis blijven wonen), Wijkdeal De Wijert (wijkvernieuwing), Wehelpen (digitaal vraag en aanbod van diensten uitwisselen, waar dorpsgenoot Marcel voor werkt), opzetten van het Bewonersbedrijf De Helpende Hand (diensten en talenten inzetten voor een inclusieve samenleving, waar de Gebiedscoöperatie Westerkwartier ook bij betrokken is), ontmoetingsplekken opzetten in de wijken, ondersteunen bij het opzetten van een bewonersvereniging in Europark (waar werken nu ook meer wonen wordt), inzetten op alternatieven vervoersvoorzieningen in Groningen ZUID, etc.

De eerste weken was ik even in paniek hoe doe je dat, samen vanuit huis werken. Balans tussen werk en privé alles loopt door elkaar heen en het is nu ook niet zichtbaar voor anderen dat ik 32 uur werk, ik ben immers thuis. Ja, doei. Mijn verantwoordelijkheidsgevoel zat me in de weg nu vele bewoners en collega’s mij nu nodig waren. Door corona is samenlevingsopbouwwerk hipper dan ooit, ook al is dat voor mij de normaalste zaak van de wereld. Bewoners die zich aanbieden voor inzet in de wijk voor anderen, “zeg maar wat er moet gebeuren, bel maar”. Dan natuurlijk de RIVM maatregelingen en de privacy wet, ik kan niet zomaar namen en adressen doorgeven, hier zijn vele schijven voor nodig (een echte energieslurper) en hoe komen de boodschappen in huis als een vrijwilliger deze op de stoep zet omdat je niet naar binnen mag /wilt, hoe krijgt de bewoner (bv. in rolstoel) deze boodschappen in de kast? Hoe ziet dat met contant geld meegeven (wat volgens RIVM niet handig is) en pin afgeven not don is! Hoe regelen je dat op afstand met bewoner, familie, vrijwilliger of bezorger op afstand. Heb ik een dienst geregeld en bewoners onderling gematcht omdat bewoner aangeeft familie op afstand elders in het land woont en niet nabij is, wordt alles terug gedraaid omdat familie op afstand niet wil dat “vreemden” worden ingezet. Familie komt nu wel naar het hoge Noorden om zaken voor bewoners te regelen. Tja,…..

In de eerste weken hebben we samen met Humanitas, bewoners en collega’s een hele mooie lijst gemaakt met allemaal voorliggende voorzieningen (vrijwilligers initiatieven) en nieuwe initiatieven opgesteld en deze stadsbreed gedeeld zodat niet iedereen het wiel opnieuw moest uitvinden. Om die reden ook veel contact gehad met de nieuwe initiatieven van WIJS ( Wijk Inzet door Jongeren en Studenten), de Stads helden en Wehelpen. Een bijzondere situatie ontstond nadat vrijwilligers (vaak de risicogroep van 70+ers) en stagiaires niet meer welkom waren bij organisaties en verpleeg-zorgtehuizen. Studenten gingen zich massaal aanmelden voor hulpdiensten, geweldig natuurlijk, maar de hulpvragen bleef uit. Bewoners kregen hulp van hun naasten en nu de uitdaging voor ons om dit duurzaam in te zetten. Ken je buren en de wijk, bij wie kun je aankloppen voor een specifieke vraag. Via het bewonersbedrijf zijn we dit nu met betrokken bewoners duurzaam aan het wegzetten om de verbinding in wijken aan te gaan.

 

Koningsdag = woningsdag

Door corona gaan alle contacten met bewoner initiatieven, verenigen, organisaties en natuurlijk collega’s op afstand d.m.v. bellen of videobellen Zoom, Teams, Jitsi etc. Wat een gedoe, niet helemaal mijn ding. Gedoe, gedoe, gedoe zou onze schoondochter Ilse hebben gezegd. Ha ha. Gelukkig mag ik 2x middagen per week met een collega de straatrondes uitvoeren. Volgens rooster fietsen of wandelen we 5 x per week zichtbaar door de wijken. Contact maken met bewoners om te kijken hoe het gaat of wat nodig is en om te attenderen op de maatregelen, vooral m.b.t. de 1,5 meter norm en groepsvorming. Juist de oudere doelgroep die met dit prachtige weer toch lekker naar buiten gaat en elkaar in het park of bij een bankje opzoekt nu de ontmoetingsplekken gesloten zijn, vergeten of nemen de maatregel minder serieus. Wij checken of bewoners contact hebben met buren of weten hoe het met hen gaat. Er is veel behoefte aan gesprekjes, de leefwereld is klein geworden, vele bewoners voelen zich eenzaam en verdrietig. WIJ komen niet bij bewoners binnen (tenzij er calamiteiten zijn) soms bellen we aan voor een contact moment via balkon en telefoneren  we ondertussen of maken een wandeling of praatje op de stoep. Dit wordt zeer gewaardeerd. Ook worden wij gevraagd door thuiswerkende collega’s of andere samenwerkingsorganisaties om bij bewoners aan te bellen, even check hoe het vandaag gaat met bewoner in kwestie. Kwetsbare bewoners hebben het moeilijk, sluiten zich af en vallen terug in oud gedrag, vaak neemt verslaving weer toe. Bewoners die geen zin en het nut van het leven niet meer zien. Hun voorkeur uitspreken voor voltooid leven en hierbij hulp vragen of inzetten op zelfdoding. Trieste gevallen. Zo ook gescheiden ouders die conflict hebben om bezoekregeling, waar even later met 7 politieauto’s de straat wordt afgezet. Een vader heeft met bombarie de deur van een portiek geforceerd en is de woning in gegaan. Er zijn veel kinderen op straat en vele medebewoners staan vanaf balkon de situatie op te nemen. Voor ons de kunst om de rust te bewaren en bewoners op afstand te houden, zodat politie zijn ding kan doen. Geschrokken kinderen op straat naar huis brengen en over te dragen aan ouders. De weken hierna zichtbaar zijn in de straat om een luisterend oor te bieden. Hierin werken we samen met Wijkagent en Veilig thuis.  Gelukkig was/is er ook tijd voor vertier om bewoners af te leiden van deze trieste tijd waar vele zich opgesloten voelen. Samen met Joris en zijn draaiorgel of ‘n artiest de wijk in en bewoners op te vrolijken en daar waar kan ook even mee bewegen, of op Vrolijke Goede Vrijdag bloemen uitdelen aan bewoners is samenwerking met o.a. de woningcorporatie, muzikale Woningsdag op de verjaardag van de Koning.

Ondertussen zijn we druk doende om te bedenken hoe we straks verder gaan binnen het nieuwe werken. Zowel bij Stichting WIJ op de diverse locaties in de 13 wijken, als de activiteiten en initiatieven. Een nieuwe uitdaging vraagt om creativiteit te laten stromen, net op het moment dat ik lekker op stoom ben. Even terugschakelen en door, er komt vast weer wat moois. Na Pinksteren heb ik de buurtkamer in de Vondelflat 2 dagdelen tot mijn beschikking om dichter bij bewoners te zijn om weer langzaam te kunnen bouwen aan leefbaarheid binnen de maatregelen, maar ook om aandacht te hebben voor bewoners die het nu moeilijk hebben. Heerlijk weer 2 dagen werken in mijn wijk.

Het is bijzonder om samen met onze dochters Marjan en Gina, veel thuis te zijn. Erg wennen, ook zij die gewend zijn dat ik regelmatig van huis ben, voor werk en/of ontspanning yoga, wandelen, Mien Westerkwartier,  Gebiedsraad Westerkwartier, bezoekje of uitje? Hiermee wil ik ook mijn respect  uitspreken naar de jeugd, wat een beperkingen: als je zo jong bent en het liefst van huis bent wordt je nu gedwongen thuis “bij je oudjes” te zijn. Gelukkig voelen Jan en Thijs zich ook bij ons thuis, hebben we een ruime tuin en hebben we het samen goed. Er wordt samen geklust, gekookt, gegeten, geborreld, gesjoeld, spelletjes gedaan, gelachen, series gekeken, gepuzzeld en natuurlijk trekker gereden; een gezamenlijke hobby van onze mannen.

mini-paasvuur in de achtertuin

Michiel en Ilse komen ook met regelmatig thuis vanuit Oldekerk. Zij hebben het als logistiek planners ook drukker dan ooit met alle online bestellingen. Michiel werkt bij Koopman -Transmission in Noordhorn (levert logistiek maatwerk voor kleine, middelgrote en grote ondernemingen in het Noorden en Zuiden van Nederland. Binnen 24 uur leveren zij pakketten, stukgoed, pallets in vele soorten en maten in Nederland, België en Luxemburg) en Ilse (na stage en werk bij Koopman) nu bij Fellinger in Roden (Zij zijn gespecialiseerd in de distributie van groenten, fruit, diepvries en andere levensmiddelen naar Duitsland, Oostenrijk, de Benelux, Scandinavië, Tsjechië en Hongarije. Andere werkzaamheden bestaan uit het vervoer van bloemen, planten, verse vis, diepvries, medicijnen en luchtvracht door heel Europa). Moeke helemaal in haar sas met de jeugd om zich heen, samen maken we het beste ervan.

 

   de grote hobby van Fokke

Gina heeft een lastige periode gekend, werken in de thuiszorg met corona. Al die informatie, onzekerheden en maatregelen om gek van te worden. Bewoners op afstand verzorgen dat gaat niet lukken, dus hoe doe je dat en wat is veilig. Al met al heeft ze haar draai gevonden en rond ze volgende maand haar opleiding verzorgende IG af en gaat met een vast contract voor 32 uur werken bij thuiszorg de Hoven bij Winkheem te Winsum. Hiermee heeft ze ons zeer verrast, dan wel om haar beroepskeuze als het afronden van deze opleiding wat veel perspectief biedt. Gelukkig waren Paulien en Marjan, dichtbij als het nodig was en kan Gina school nu laten rusten om volop aan de bak te gaan. Vriend Thijs hoor je niet over corona, hij hoeft nu niet naar Dronten om te studeren en zegt meer in de praktijk te leren bij pa Mechielsen in het loonwerk, waar het nu ook top tijd is o.a. bij de boeren en bij opslag zand en grind bij Starkenbergh in Aduard nu mensen meer tijd besteden aan tuinen, i.p.v. sporten, vakantie etc.

Marjan volgt thuis online college voor de PABO en werkt aan haar studieopdracht. Het uitwerken van haar plan moet nu ook bijgesteld worden, want de spelweek in Oldehove kan dit jaar niet doorgaan. Heel erg jammer natuurlijk vooral voor al die kinderen die niet op vakantie gaan en dat zullen er dit jaar nog meer zijn dan andere jaren, bovendien is zwemmen op Electra dit jaar niet van zelfsprekend. Voor veel gezinnen ook erg jammer. Gelukkig is Marjan creatief en heeft ze huiswerk begeleiding opgepakt en heeft ze Lieke en Alrik thuis les geven.  Het lukt Marjan om haar 2e jaar positief af te ronden, daarmee zit ze op de helft van haar opleiding. Door het vele thuis zitten gaat Marjan met genoegen op zaterdag werken bij slagerij Boersema in Grijpskerk: “zie ik toch nog mensen”. Daarnaast oppassen op Thijs & Elise, Lieke & Alrik waar nodig en met regelmaat vertoeven bij Jan op de boerderij op Selwerd, daar is immers altijd wel iets te doen en voelt Marjan zich in haar nopjes. Vriend Jan heeft ook thuis moeten werken als vertegenwoordiger van Lely met specialiteit alles wat met de melkrobot te maken heeft. Hij is sinds 3 weken ook weer langzaam de boer op gegaan, daarnaast is hij werkzaam in de maatschap met zijn ouders. Een jonge boer in hart en nieren. Bij het opsommen van onze beroepen is wel duidelijk dat we samen aanpakkers & doeners zijn die binnen de vitale beroepen thuis horen. Iets waar ze samen trots op zijn.

samen tuinieren met de buren

Ondertussen werken we thuis samen met de buren Marjoke en Bastiaan aan onze aangrenzende tuin. Een nieuwe heg geplant en elkaar aangestoken met de moestuin. Een nieuwe uitdaging voor ons i.p.v. kippen en eenden. Het lijkt wel een ruil handel bij ons op de buurt, spullen en planten verhuizen van het ene naar de ander, want ook buurman Aath is drukdoende in zijn tuin. Heerlijk wat een energie en gezelligheid, gelukkig vergeten wij zo af en toe dat corona er is. Dagelijks ben ik mij bewust hoe goed en mooi wij hier wonen op het platteland in ons mooi dorpke, waar we veel ruimte hebben om buiten te zijn. Gelukkig voldoende ruimte om af en toe buiten bezoek te kunnen ontvangen. Ik voel me een trotse vrouw en bevoorrecht om in Nijhoof te wonen, waar we wonen met lieve en betrokken mensen om ons heen. Blijf gezond & hou vol!!

0 0 stemmen
Artikelbeoordeling
Abonneer
Laat het weten als er
guest
1 Reactie
Inline feedbacks
Bekijk alle reacties
Aath
Aath
2020-05-31 14:52

Dag Janet, wat een mooi verhaal heb je geschreven, een compleet beeld van iemand die laat zien hoe het in een corona-tijd zich kan afspelen. Het gaat over wonen, werken en gezin en hoe je alle ballen in de lucht houdt. Als buurman, heb je me ook al veel verteld zo gaande weg. Maar nu ik dit allemaal gelezen heb, zie ik dat je een mooi document hebt neergezet. Ook leuk voor later, dan hopen we allang weer in het ‘normale leven te zitten en dan kun je zeggen: “dat was toch wel een bijzondere tijd, weet je dat nog….”! Voor je werk ben je daar een spin in het web, niet alleen jouw gezin heeft je nodig, maar de mensen in de wijk (de Wijert), waar jij verantwoordelijk voor bent zeker ook! En dat doe je vol passie. En je doet natuurlijk veel meer, ik zou er tekort aandoen om dat niet te benoemen, een echte mensen mens! Mooi verhaal, mag je trots op zijn! Groet, de buurman (Aath)